Türkçe Öğretmenleri Ana Dili Eğitimini Şartlara Bağlıyor

Son zamanlarda görünеn о кi, hükümetin reformları arasında Bölge Eğitim Müfettişliklerini kapsayan yapısal değişiklikler de var. Ve şimdi Ana Dili veya Türkçe müfettişi diye biri yok, çünkü bu görev yabancı dil müfettişine verildi. Bu durum belki Ana Dili dersinin gittikçe daha az öğrenci tarafından tercih edildiğinden kaynaklanıyor. Son hükümet kararlarına göre Ana Dili seçmeli ders olarak genel okul programı dışında gerçekleştiriliyor. Türkçe öğretmenleri hala 18 yıldır kullanılan eski ders kitaplarıyla çalışıyorlar. Özellikle Bulgaristan, (Avrupa Birliği) AB üyesi olunca Türkçe yabancı dillerden sonra tercih edilmeye devam ediyor.   

Bu konu hakkında emekli Türkçe öğretmeni  Sabri Bakkal ile görüştük. Kendisi Kırcaali bölgesinde 27 yıl Türkçe öğretmenliği yapmış, müdür ve eğitmen olarak da okulda toplam 42 sene çalışmıştır.   

-Sayın Bakkal, sizce neden çocuklarımız çoğunlukta Ana Dili’ni okumuyorlar? 

-Benim tahminime göre, Türkçe eğitimi tercihi konusunda şartlar velileri zorluyor. Yoksa bence Ana Dili’ni okumak istemeyen çocuk yok. Bulgaristan’da doğru dürüst bir Ana Dili öğretimi gerçekleştirmek için gereken istemler yaratılmış değil. Eskiden özel Türkçe okullar vardı. Tabii ki, şimdi devir değişti. Bazı ebeveynler dijital çağ sayesinde Türkçe tv kanallarının izlenilmesini Ana Dili konusunda çocuklarına yeterli kabul ediyorlar. Bir de  program dışı ders çalışmaları öğrencilere ağır geliyor. Üstelik aynı zamanda diğer ana derslerden hazırlık yapmaları gerekiyor. Özellikle kasabalarda büyük okullarda durum çok kötü. Orada belirli sayıda dilekçe toplanılmadığından Türkçe okumak isteyen öğrencilere öğretmen sağlanılmıyor. İyi ki Türkler’in yoğun olduğu yerleşim yerlerinde hala Ana Dili okunuyor. Bu da ancak belediyelerin programı onaylayıp bütçe sağlamalarıyla mümkün oluyor. 

-Peki bu sorun nasıl çözülecek? 

-Bence Türkçe zorunlu ders kategorisine geçmeli, çünkü Ana Dili eğitimi diğer dillerin öğrenilmesine zemin oluşturur. Tabii ki, bunlardan en önemlisi çocuklarımız için resmî dil olan Bulgarca. Bunun için her okul özel ders programı hazırlamalı. Ülkemizde Türkçe öğretmeni sorunu yok, fakat acilen yeni ders kitapları ve araçlara ihtiyaç duyulmaktadır. 

-Ana dili öğrenilmeden diğer diller öğrenilemez dediniz. Demek Türkçe’miz çok önemli? 

 - Türk ulusunun babası ulu önder Mustafa Kemal Atatürk demiş ki, “Dille millî duygu arasında sıkı bir bağlılık vardır. Kendi benliğini kaybeden başkalarına gıda olur.” Tercüme edersek, kendi dilini ne kadar çok iyi bilirsen o kadar milletine bağlısın, sözü ortaya çıkıyor. Yani Türk varlığımızı ayakta tutabilmemiz için kültürümüzü yaşatmalıyız. Bunu da önce dilimize, sonra örf, âdet ve dinimize sahip çıkmakla başaracağız. Namık Kemal ise “Edebiyatsız millet, dilsiz insan kabilindendir” diyor. Çocuklarımız Türkçe’yi bilmedikçe ulvî, yani üstün, güzel duyguları dile getirmekten mahrum kalıyorlar. Oysa Türkçe’miz en eski dillerden biri olup sağlam, kati kurallara sahiptir. Bunlardan ayırt edici özelliği ünlü ve de ünsüz ses uyumudur ki bu durum Türkçe’mizin ahengini doğurur. Dikkatimi çeken başka bir husus da gençlerimizin naziklik, incelik, zerafet anlamı taşıyan ifadeleri kullanmamaları, çünkü onları bilmiyorlar. İnsanî konulardaki fikirlerini geliştirmek için bol bol Türk Edebiyatı’nın dahilerini okumalarını tavsiye ederim. Mesela Mehmet Akif Ersoy, Halit Ziya Uşaklıgil, Ömer Seyfettin, Aziz Nesin, Nazım Hikmet, Kerime Nadir, Halide Edip Adıvar, Yakup Kadri. Bir de unutmayalım ki, her milletin kültürü altında folklor yatar. Onun için daha genç yaşta halk yaratıcılığına gereken önemi verip değerlendirmeliyiz. 

Söyleşi: Resmiye MÜMÜN 

4 Ağustos 2010, Kırcaali Haber Gazetesi   

5 Ağustos 2010, Kırcaali Haber Gazetesi sitesi 

 

Всичко се постига с любов, търпение и много работа, но никой не успява сам!

 

Ресмие МЮМЮН Кърджали

Младата дизайнерка Петя Атанасова успя да предизвика широк обществен интерес в Кърджали с дебютната си изложба „Кукли на булеварда”. Тя представи концепцията си за това как обличането може да се превърне в истински спектакъл. Петя е част от голямото семейство на Артдвижение КРЪГ, което подава ръка на всеки млад талант в южнородопския град.

„Горда съм, че живея в Кърджали, където народните костюми са толкова пъстри, а фолклорът богат. Това е израз на съжителстването на много етноси в региона, в което се корени богатството му“, казва дизайнерката. „Самият факт, че аз съм тук показва, че Кърджали предлага все повече възможности за реализиране на дизайнерски талант. Не ме притеснява това, че градът е малък, тъй като вече всички боравим с интернет, където мога да рекламирам колекциите си, да осъществя моментални връзки и контакти и да правя продажби“, казва младата дизайнерка Петя Атанасова.

- Коя е Петя Атанасова? Разкажи ни за себе си.

- От един месец съм Петя Зенгин, тъй като се омъжих за бизнесмена Ферхат Зенгин. Миналата година завърших специалността „Мода” във Факултета по пластични изкуства и архитектура на Нов български университет. Средно образование имам от  Професионална гимназия по облекло и дизайн, специалност „Конструиране и моделиране на облеклото”. Имам множество участия с дизайнерски решения в различни експозиции и модни ревюта в София и страната. През 2005 г. се класирах за финала в конкурс за млади стилисти в Албена. През 2004-а  пък с колекция по екопроект, изработена от хартия, спечелих специалната награда за млади дизайнери в Пловдив, а по-предната година ми дадоха първа награда в раздел „Иновативна мода” в същия конкурс.

- На какво залагаш в изкуството, което създаваш? Какъв е твоят стил на работа? 

- Тъй като аз правя дрехи, залагам на нестандартността на дрехата, необичайни форми и обеми, които променят женската фигура. Те на моменти правят жената по-агресивна, в други случаи по-женствена и нежна, зависи от концепцията на колекцията. Дрехите изглеждат по-сценични, не стават за ежедневна употреба, доста са авангардни. И клиентите ми, които евентуално биха пазарували от мен, трябва да са доста смели жени, готови да бъдат забелязани по всяко време, тъй като дрехите предизвикват интерес. Като материали обичам кожа, дантела.

- Как се породи тази страст у тебе към модата? 

- Когато бях на 15 се запознах с една художничка от Кърджали –Гергана Илиева, която почина преди няколко години. Всъщност тя ми даде този творчески импулс към модата. Преди това никога не съм се занимавала с рисуване, а с музика - свирех на пиано. Запали ме толкова много, че даже се записах в професионалната гимназия по облекло и дизайн, където ми беше преподавателка и уреждаше участията ми в различни конкурси за млади дизайнери. Смело мога да кажа, че станахме приятелки и това повлия на по-нататъшното ми развитие и постижения. Тя ме насочи и към Нов български университет.

-Според теб има ли формула за успеха на един млад дизайнер? 

- Всичко се постига с любов, търпение и много работа, но никой не успява сам. Аз съм щастливка, че от самото начало имах до себе си семейството. Родителите ми ме подкрепяха във всички мои начинания не само финансово, но и морално, което е по-важно. Вече стана въпрос за едно лице, което изигра значителна роля тази скрита дарба в мен, за която дори аз не подозирах, да излезе на бял свят. В момента Председателят на Артдвижение КРЪГ в Кърджали Радост Николаева проявява нескрити симпатии към мен и ми дава възможност за изява.

-В Кърджали има ли достатъчно поле за изява на млад дизайнер?

- Самият факт, че аз съм тук, показва, че Кърджали предлага все повече възможности за реализиране на дизайнерски талант. Не ме притеснява това, че градът е малък, тъй като вече всички боравим с интернет, където мога да рекламирам колекциите си, да осъществя моментални връзки и контакти и да правя продажби. За мен е много важно да работя в спокойна обстановка. А Кърджали предлага много места за вдъхновение на творците. Имаме красива природа, археологически забележителности, хора, които не са забравили традициите си. А за мен всеки един цвят, всяка една шевица, е много важна за работата ми. В крайна сметка, за да създадем нещо ново винаги черпим идеи от богатото народно творчество, което имаме. Горда съм, че живея в Кърджали, където народните костюми са толкова пъстри, а фолклорът богат. Това е израз на съжителстването на много етноси в региона, в което се корени богатството му.

-Какво намираш в дизайнерството?

-Дизайнът е всичко около нас, което непрекъснато се променя. Търсят се все по-нови, съвършени форми –по-функционални, по-практични. Дизайнът е зависим от икономическото състояние на страната, дали е в положение на война или мир, защото се изменя със скоростта на светлината. Зависи от интересите на хората, от техните потребителски нужди, а за да разберем това трябва да ги изследваме. В такъв смисъл дизайнерството първо е психологически процес, а след това- творчески и приложен. Човекът винаги се е стремял към съвършенство, затова и дизайнът е толкова динамичен - търси онази форма и обем, която да удовлетвори желанията и капризите на хората, а понякога и практическата им нужда.

12-18 юли 2010, вестник „Заман-България“-София

Снимки: Petq Zengin | Facebook

 

Salih Seyhan Resimleriyle Doğaya Sahip Çıkalım Diyor

Türkiyeli genç ressam Salih Seyhan, geçtiğimiz günlerde Kırcaali’deki KGIG Sanat Galerisi’nde ilk sergisini açtı. ”Doğa Hayalleri” başlığı altında yağlı boyayla yapma 12 doğa tablosunu Kırcaalilerin dikkatine sundu.

Bu etkinlik sebebiyle genç yeteneği Kırcaali Haber okuyucuları için daha  yakından tanımayı uygun gördük.

-Salih Bey, ilk serginizi Kırcaali’de açıyorsunuz. Bunun sebebi var mı?

-İlk sergimi açmak Kırcaali’de nasip oldu. Çünkü yaklaşık 5 yıldan beri buradayım ve son yıllarda aktif olarak resim yapmaya devam ettim. Aslen Türkiye’nin Batman kenti doğumluyum ve bir arkadaşımı ziyaret ettikten sonra Kırcaali’de kaldım. Burada hayat Izmir’e kiyasla daha sakin sürüyor ve kendimi soydaşlarımın arasında rahat hissediyorum. Türkiye’deyken fazla zaman ayıramıyordum hobime. Fakat yine de orada çeşitli etkinliklere katıldım ve birçok çalışmam gerek yurt içi, gerek yurt dışında sahiplerini buldu.

- Şu anda neler hissediyorsunuz?

 -Kendimi gerçekten çok mutlu hissediyorum, çünkü daha okul yıllarımdan beri bir gün kendi sergimi açarım hayaliyle yaşadım. Hâla gerçek olmasına inanamıyorum ve heyecan doluyum. Her sanatçı eserlerini toplumla paylaşmak ister. Onlarla kendini ifade etmekle bir nevi mesaj vermeyi amaçlar. Yoksa sanatını bir anlamı kalmaz.   

-Resim iş değil, sanattır. Ne zamandan ve niçin resim yapıyorsunuz?

 - 8-9 yaşından beri resimle ilgileniyorum. İlk çalışmalarım oyun misali başladı. Taş ve ağaç oyuyordum, karakalemle kâğıt üzeri resimler çiziyordum, gittikçe diğer tekniklere geçtim –suluboya, guaj boya, kuruboya, yağlı boya. Resim yapmak acayip hoşuma gidiyor, bana yaşam kaynağı oluyor. Öyle ki yaratıcılıkla kendimi günlük stresten kurtarıyorum. Sanırım bu sanattan vazgeçmem mümkün olmayacak artık.

-Her yaratıcı bir şey söylemeye çalışır diğerlerine. Sizin eserleriniz ne diyor?

-Manzara resımlerim doğaya olan sevğimi yansıtıyor ve ondan devamlı ilham alıyorum. Doğa yaşam demek ve onun için ona gereken değeri vermek zorundayız. Bunu doğal çevremizi kirletmemeyi öğrenmekle, tam aksine onu koruyup, sahip çıkmakla başaracağız. Bu yönde toplumla paylaşmadığım başka eserlerim de var. Ümit ederim ki seyirciler bu mesajı doğru alacaklar. İnşallah, ilerdeki sergilerim daha zengin olacak ve yaptığım çeşitli portreler, cam ve duvar resimleri, mozaik ve doğa malzemeleriyle ilgili çalışmalar gereken insana ulaşacak.

Söyleşi: Resmiye MÜMÜN

27 Haziran 2010, Kırcaali Haber Gazetesi sitesi